Sinds november 2022 ben ik samen met kunstcollega Ingrid Slaa in Nunspeet een ‘mijmergroep’ gestart vanuit de behoefte samen met anderen losjes te denken over het wel en wee van ‘de kunstenaar’ en onszelf als kunstenaar. Tot op de dag van vandaag komen we om de 6-8 weken bij elkaar in de galerie van Ingrid Slaa in Nunspeet. We zijn nu met een kerngroep van 6 vrouwelijk beeldende kunstenaars.
We starten altijd met samen een hapje eten waarvoor iedereen wat meebrengt. Dan worden allerlei nieuwtjes uitgewisseld en kunnen we na een uurtje overgaan tot ‘het belangrijke werk’. In het begin hebben we een aantal biografieën besproken t.w. Jeanne Oosting en Suze Robertson. We vinden het allemaal boeiend om over hun kunst-levens te lezen en in het bijzonder uit te wisselen hoe wij dat – nu in een moderner tijd – doen als vrouwelijk kunstenaar. Nog steeds speelt er een achterstelling, zijn vrouwen én hun werk minder in beeld. Nog steeds zien we om ons heen veel mannen in directies en besturen omtrent kunst-organisaties. We inspireren elkaar om zichtbaar te zijn en in het nieuws te treden met ons werk. Inhoudelijk mijmeren we over exposities die we bezocht hebben (één iemand verzorgt altijd de inhoud van de avond), bekijken we elkaars werk, proberen we aan de hand van vragen stellen onze gedachten de vrije loop te laten met elkaar. Met het hoofdaccent op vrij! De laatste bijeenkomst mijmerden we samen wat af over de prachtige expositie van Antonio López in Assen en m.n. over Homo ludens, ‘de spelende mens’ (die hij was) en hoe wij als kunstenaars dat spelen zo broodnodig hebben om werk te maken. We bevragen elkaar dan op: hoe doe jij dat binnen je werk, hoe kom je überhaupt tot spelen, wat levert het je op, wat houdt je er vanaf etc. Altijd inspirerende en fijne avonden. Na ruim anderhalf jaar kun je wel stellen dat we een echte Mijmergroep geworden zijn, heel blij mee én trots op!