Ik heb wel een week moeten bijkomen van het avontuur van een solo-expositie! Onder de douche – ‘s morgens op 7 april – wijzigde ik in louter paniek nog grondig mijn inleiding… maar alles ging helemaal goed en er was een feestelijke sfeer. Er waren tussen de 50-60 bezoekers; familie, vrienden, kunstcollega’s, heel fijn! Dit was de eerste keer dat ik heel persoonlijk werk exposeerde namelijk: mijn eigen nest in beeld gebracht. Dat is toch andere koek dan onderwaterbeelden, kwetsbaarder. Veel bezoekers waren geraakt door mijn inleiding en vooral door de zin: Een nest kun je zien als het onzichtbare weefsel dat onze ouders spinnen en waarin we leren omgaan met afhankelijkheid en broodnodig samenwerken, geven en nemen. Ook kreeg ik veel complimenten over de schilderijen en objecten m.n. het schilderij De echo’s uit het verleden, een soort zelfportret waarin ik een koptelefoon draag van twee nesten.

Thuis nog van een heerlijke nazit met dierbaren genoten, kortom een geweldige dag! Fotograaf Barbara van der Linde was er ook als een van de genodigden en heeft mooie foto’s genomen waarmee ik mag terugkijken op een fantastische dag. Ook de Nunspeetse pers schonk volop aandacht aan mijn werk en mocht ik uitleggen hoe ik zo tot dit werk was gekomen. Wat mij nog het meest raakte was dat mijn werk bezoekers liet nadenken over hun eigen ‘nestgevoelens’ en in de afgelopen week kreeg ik daar allerlei positieve reacties op. Dat was echt nieuw voor me, naast complimenten ook terughoren hoe het werk anderen ‘beweegt’. Dat is dus een van de resultaten van figuratief werk naar meer conceptueel werk maken. Nog een te grote jas voor mij. Kan het niet geloven dat werk wat ik in mijn eentje in alle stilte in mijn atelier maakte, beroering bij anderen teweeg brengt. Terugkijkend heb ik ook erg genoten van het schrijven hierover, iets waaraan ik in de toekomst meer aandacht wil geven. Op het thema Nesten ben ik vooralsnog niet uitgekeken en – zoals het nu voelt – wil ik een volgende stap maken. Welke echo’s spelen er nog in het contact tussen jou en mij? Jij als oever, ik de andere oever, wat stroomt er allemaal tussen ons in? Een ode aan onze verschillen…? Veel beelden en tekstflitsen in mijn hoofd, straks hopelijk ook op doek! Dank aan iedereen die er was!

Mijn ambachtelijke nest, 2023. Gemaakt van de materialen die mij vroeger omringden meteen tekst daarover.