Volgende schilderij in wording…

Soms vallen je kleine cadeaus toe als je aan het schilderen bent. Zij ontstaan dan in het voorbijgaan, of zijn het resultaat van een fout (of luiheid). Vanmiddag had ik zo’n cadeau op mijn ezel. Bij het opzetten van het volgende schilderij Geboortegrond – dat over de hardwerkende meisjes in werkhuizen moest gaan – had ik het doek in drie stukken verdeeld. De buitenste twee vlakken had ik donkerroze gemaakt, de middelste leeg gelaten. Toen ik wat structuur wilde aanbrengen op de roze vlakken door huishoudfolie erop te plakken en eraf te trekken, hield ik grote roze vellen folie over, vol met verf. Wat te doen ermee? Ach, ik plak ze op het middelste witte vlak, wrijf de verf eraf en dan hup de prullenbak in! Gaandeweg ontdekte ik dat er huidnerven ontstonden door deze ‘techniek’… Toen ging ik manipuleren in en mét het folie, zodat er vormen van benen op kwamen te staan. Daarna hoefde ik alleen nog de vieze knieën te maken… In een keer staat erop wat ik wil en nog beter, extra kreeg ik het lijf erbij. In zachtheid heb ik zo het zware werk in beeld kunnen brengen.
Volgende probleem, wat te doen nu met de roze vlakken? Ik denk dat ik deze techniek opnieuw op een lang en smal doek ga maken, qua compositie is dat beter. Door mezelf toe te staan losjes te experimenteren, kon er iets nieuws ontstaan. Blij mee!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *